ZORU GÖRÜNCE...

gürül gürül akan tehlikeli bir nehir...
üzerinde çürük bir köprü...
birazdan olacakları bir veli zat izlemektedir...
*
bir genç gelir köprüye ve gayet rahat, hiç duraksamadan, güle oynaya karşıya geçer...
sonra yaşlı, ak sakallı bir ihtiyar gelir köprü başına... ellerini açar... uzun uzun sureler, dualar okur, üfler ve ürkek adımlarla köprüde yürür... ama çok geçmeden köprü çöker, ihtiyar azgın sularda kaybolur...
*
veli zat ilham sahibidir ve 'Ya Rabbi... genç gaflet içinde köprüyü geçti... ihtiyar kulun ise sana sığındı ama boğuldu...' diye hayret eder...
Kalbine ilham gelir... 'Genç kulum köprüye gelene kadar beni andı... ben de köprüde onu andım... ihtiyar kulum ise köprüye kadar beni anmadı... ben de köprüde onu anmadım...'
*
sıkıntı zamanında taraf-ı ilahiden çabuk yardıma kavuşmak isteyen; rahatlık zamanında Allahü tealayı çok ansın, dua etsin buyurur ehl-i sünnetin nurlu alimleri...