Abdestin Sünnetleri
Abdestin sünnetleri on sekizdir:
1 — Abdeste baslarken, Besmele okumak.
2 — Elleri, bilekleri ile beraber, üç kerre yıkamak.
3 — Agzı, ayrı ayrı su ile üç kerre yıkamak. Buna (Mazmaza)
denir.
4 — Burnu, ayrı ayrı su ile, üç kerre yıkamak. Buna (Istinsak)
denir.
5 — Kasların, sakalın, bıyıgın altındaki görünmeyen deriyi,
yüzü yıkarken ıslatmak.
6 — Yüzünü yıkarken iki kasın altını ıslatmak.
7 — Sakalın, sarkan kısmını mesh etmek.
8 — Sakalın, sarkan kısmının içine, sag elin yas parmaklarını
tarak gibi sokmak (hilâllemek).
9 — Disleri, birsey ile ogmak, temizlemek. [Misvâk kullanmak,
mühîm sünnetdir.]
10 — Basın her tarafını bir kerre mesh etmek.
11 — Iki kulagı, bir kerre mesh etmek.
12 — Enseyi, üçer bitisik parmakla, bir kerre mesh etmek.
13 — El ve ayak parmaklarının arasını tahlîl etmek.
14 — Yıkanacak yerleri, üç kerre yıkamak.
15 — Yüzü yıkayacagı zemân kalb ile niyyet etmek.
16 — Tertîb. Ya’nî sıra ile yıkamak.
17 — Delk. Yıkanan yerleri ogmak.
18 — Müvâlât. Her uzvu birbiri arkasından çabuk çabuk yıkamak.
Abdestin Edebleri
Abdestin edebleri yirmisekizdir:
Edeb, burada yapılması sevâb olup, yapılmazsa günâh olmayan
seyler demekdir. Hâlbuki, sünneti yapmak sevâb olup, yapmamak
tenzîhen mekrûhdur. Edeblere, mendûb ve müstehab
da denir. Abdestin edebleri sunlardır:
1—Abdesti, namâz vakti girmeden önce almak. (Özr sâhiblerinin
vakt girdikden sonra alması lâzımdır.)
2 — Halâda tahâretlenirken, kıbleyi sag veyâ sol tarafa almak.
Abdest bozarken kıbleye önünü ve arkasını dönmek tahrîmen
mekrûhdur.
3 — Necâset bulasmamıs ise, su ile tahâretlenmek.
4 — Tahâretlendikden sonra, bez ile kurulanmak.
5 — Tahâretlendikden sonra, avret mahallini hemen örtmek.
6 — Baskasından yardım istemeyip, abdesti kendisi almak.
7 — Kıbleye karsı abdest almak.
8 — Her uzvu yıkarken, kelime-i sehâdet okumak.
9 — Abdest düâlarını okumak.
10 — Agzına sag el ile su vermek.
11 — Burnuna sag el ile su vermek.
12 — Burnu sol el ile temizlemek.
13 — Agzı yıkarken, disleri (Misvâk) ile temizlemek. Misvâk
bulunmazsa, fırça da kullanılabilir.
14 — Agzı yıkarken, oruclu degilse agzı çalkalamak. Bugazında
hafîf gargara yapmak, abdestde de, guslde de sünnetdir.
Oruclu iken mekrûhdur.
15 — Burnu yıkarken, suyu kemige yakın çekmek.
16 — Kulagı mesh ederken bir parmagı, kulak deligine sokmak.
17 — Ayak parmaklarını tahlîl ederken, sol elin küçük parmagı
ile tahlîl etmek.
18 — Elleri yıkarken, genis yüzügü oynatmak. Dar, sıkı yüzügü
oynatmak ise lâzım olup, farzdır.
19 — Su bol ise de isrâf etmemek.
20 — Suyu, yag sürer gibi az kullanmamak (üç def’ada da,
yıkanan yerden, en az iki damla su damlamalıdır.).
21 — Bir kabdan abdest alınca o kabı dolu bırakmak.
22 — Abdest bitince veyâ ortasında (Allahümmec-alnî minettevvâbîn...)
düâsını okumak.
23 — Abdestden sonra (Sübhâ), ya’nî iki rek’at namâz kılmak.
24 — Abdestli iken, abdest almak, ya’nî namâz kıldıkdan
sonra abdestli iken, yeni namâz için bir dahâ abdest almak.
25 — Yüzü yıkarken, göz pınarını, çapakları temizlemek.
26 — Yüzü, kolları, ayakları yıkarken, farz olan yerlerden
biraz fazlasını yıkamak. [Kolları yıkarken, avuca su doldurmalı,
bunu dirsege dogru akıtmalı.]
27 — Abdest alırken, kullanılan sudan, elbiseye, üste, basa
sıçratmamak.
28 — Kendi mezhebinde mekrûh olmıyan birsey, baska
