BÜYÜK GÜNÂHLAR ÇOKDUR: [Yetmisiki büyük günâh
sunlardır.]
1- Haksız yere adam öldürmek.
2- Zinâ etmek.
3- Livâta etmek.
4- Serâb ve her türlü alkollü içkileri içmek. [Birâ içmek harâmdır.]
5- Hırsızlık etmek.
6- Keyf için, uyusturucu madde yimek ve içmek.
7- Baskasının malını cebren almak. Ya’nî gasb etmek.
8- Yalan yere sehâdet etmek. [Yalancı sâhidlik].
9- Ramezân orucunu, özrsüz, müslimânların önünde yimek.
10- Fâiz alıp-vermek.
11- Çok yemîn etmek.
12- Anaya-babaya âsî olmak, karsı gelmek.
13- Mahrem ve sâlih akrabaya sıla-i rahmi [ziyâreti] terk etmek.
14- Muharebede, harbi terk edip düsman karsısından kaçmak.
15- Haksız yere yetîmin malını yimek.
16- Terâzisini ve ölçegini hak üzere kullanmamak.
17- Nemâzı vaktinden önce veyâ sonra kılmak.
18- Mü’min kardesinin gönlünü kırmak. [Kâ’beyi yıkmakdan
dahâ büyük günâhdır. Allahü teâlâyı en ziyâde inciten
küfrden sonra, kalb kırmak gibi büyük günâh yokdur.]
19- Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve sellem” söylemedigi
sözü söylemek ve Ona isnâd eylemek.
20- Rüsvet almak.
21- Hak sehâdetden kaçmak.
22- Malın zekâtını ve usrunu vermemek.
23- Gücü yeten kimse, münkeri, günâh isleyeni görünce,
men etmemek.
24- Canlı hayvanı atesde yakmak.
25- Kur’ân-ı azîm-ûs-sânı ögrendikden sonra, okumasını
unutmak.
26- Allahü azîm-ûs-sânın rahmetinden ümmîdini kesmek.
27- Müslimân olsun, kâfir olsun, insanlara hıyânet etmek.
28- Hınzır (domuz) eti yimek.
29- Resûlullahın Eshâbından “rıdvânullahi teâlâ aleyhim ecma’în”
herhangi birisini sevmemek ve sögmek.
30- Karnı doydukdan sonra yimege devâm etmek.
31- Avretler, erinin döseginden kaçmak.
32- Avretler, erinden iznsiz ziyârete gitmek.
33- Bir nâmûslu kadına, fâhise demek.
34- Nemîme, ya’nî müslimânlar arasında söz tasımak.
35- Avret mahallini baskasına göstermek. [Erkegin göbekle
dizi arası, kadının, saçı, kolu, bacagı avretdir.] Baskasının avret
yerine bakmak da harâmdır.
36- Les yimek ve baskasına yidirmek.
37- Emânete hıyânet etmek.
38- Müslimânı gıybet etmek.
39- Hased etmek.
40- Allahü azîm-ûs-sâna sirk kosmak.
41- Yalan söylemek.
42- Kibrlilik, kendini üstün görmek.
43- Ölüm hastasının vârisden mal kaçırması.
44- Bahîl, çok hasîs olmak.
45- Dünyâya muhabbet etmek.
46- Allahü teâlânın azâbından korkmamak.
47- Harâm olanı, harâm i’tikâd etmemek.
48- Halâl olanı, halâl i’tikâd etmemek.
49- Falcıların falına, gaybdan haber vermesine inanmak.
50- Dîninden dönmek, mürted olmak.
51- Özrsüz, elin kadınına, kızına bakmak.
52- Avretler, er libâsı giymek.
53- Erler, avret libâsı giymek.
54- Harem-i Kâ’bede günâh islemek.
55- Vakti gelmeden ezân okumak ve nemâz kılmak.
56- Devlet adamlarının emrlerine, kanûnlara âsî olmak, karsı
gelmek.
57- Ehlinin mahrem yerlerini, anasının mahrem yerine benzetmek.
58- Ehlinin anasına sövmek.
59- Birbirine nisân almak.
60- Köpegin artıgını yimek-içmek.
61- Etdigi iyiligi basa kakmak.
62- Ipek giymek [erkekler için].
63- Câhillikde ısrar etmek. [Ehl-i sünnet i’tikâdını, farzları,
harâmları ve lüzûmlu olan her bilgiyi ögrenmemek.]
64- Allahü teâlâdan ve islâmiyyetin bildirdigi ismlerden baska
sey söyliyerek yemîn etmek.
65- Ilmden kaçınmak.
66- Câhilligin musîbet oldugunu anlamamak.
67- Küçük günâhı tekrar islemekde ısrar etmek.
68- Zarûrî olmıyarak, kahkaha ile çok gülmek.
69- Bir nemâz vaktini kaçıracak zemân kadar cünüb gezmek.
70- Âdetli ve lohusa hâlinde avretine yakın olmak.
71- Tegannî eylemek. Ahlâksız sarkıları söylemek, müzik,
çalgı aletleri kullanmak.
72- Intihâr etmek, ya’nî kendini öldürmek.
Müt’a nikâhı, muvakkat nikâh harâmdır. Kadınların, kızların,
bası, saçı, kolları, bacakları açık sokaga çıkmaları harâm oldugu
gibi, ince, süslü, dar, hos kokulu elbise ile çıkmaları da harâmdır.
Kaba avret yerleri dar elbise ile örtülmüs kadına, sehvetsiz
de bakmak harâmdır. Yabancı kadının iç çamasırlarına sehvetle
bakmak harâmdır. Sıkı, dar örtülmüs, kaba olmıyan avret
yerlerine sehvetle bakmak harâmdır. Sehvete, harâma sebeb
olan resmleri yapmak, basmak, resm etmek harâm olur. [Harâmlara,
ne olurmus demek küfr olur].
Abdest ve guslde, lüzûmundan fazla su kullanmak isrâf
olup, harâmdır.
Geçmis evliyâya dil uzatmak, onlara câhil demek, sözlerinden
ahkâm-ı islâmiyyeye uymıyan ma’nâlar çıkarmak, öldükden
sonra da kerâmet gösterdiklerine inanmamak ve ölünce velîlikleri
biter sanmak ve onların kabrleri ile bereketlenenlere mâni’
olmak, müslimânlara sû’izan, zulm etmek, mallarını gasb etmek