Yakınlarım, tanıdıklarım bazen gözümün önünden geçiyor...
arkadaş, akraba, komşu her neyse...
bir fotoğraf karesi gibi anlık yüz hatları...
gülen ama derininde acılar saklayan portreler...
herkesin içinde, derinliklerinde dertli çizgiler çizili...
anladım ki bu dünya dolu dolu neşelere müsait değil...
o Cennet'te nasip olacak...
hazırlığı Cennet'e yapmalı...
bu dünya pürüzsüz rahatlık yeri değil...
olabildiği kadar ferahlık ve tebessüm... şükür...
baksanıza dünyanın şu haline... çileler topağı gibi...
hem bu dünya dertli, hem öte dünya dertli olmasın...
bu dünyadaki sıkıntılarımız bir işe yarasın... Cennet yoluna yönelelim...
üzülmenin caiz olmadığı yere, sonsuz mutluluk için yatırım yapalım...
orada öyle neşeler var ki, burukluk asla yanaşamaz yanına... ve sonsuz...
hak etmek ne haddimize ama isteyelim...
çünkü veren çok cömert (celle celalühü)