KAFAM BOZUK DİYORSAN... SANA YAZDIM...

Bir süvari atıyla yolculuk ederken az ötedeki ağacın altında yatmış uyuklayan birini görür... Ona doğru yaklaşırken dehşet içinde kalır... Çünki siyah bir yılan uyuyan adamın koynundan açık olan ağzına doğru sokulur ve içine girmeye başlar...
Süvari hemen atını mahmuzlar ve yılan içeriye girmeden zavallıyı kurtarmak ister...
Ama nerdeee... Süvari yatan adamın yanına geldiğinde yılanın siyah kuyruğu adamın ağzında kaybolmuştur bile...
 
Adam öyle derin uykudadır ki, bu olayın farkında bile değildir...
Bir süre şaşkınlık geçiren süvari mızrağının ucuyla adamı dürter ve uyandırır...
Adam şaşkınlıkla yerinden kalkar ve atının üzerinde iri yarı askeri, elinde mızrağıyla görünce çekinir...
Süvari sert bir şekilde, 'Kalk... Yerdeki şu çürük elmaları ye...' diye gürler...
Adam 'niye ki' demeye kalkar ama mızrağın ucuyla dürtülünce çaresiz çürük elmaları yemeye koyulur... Bir tane yer ve şaşkınca süvariye bakar... Süvari 'devam et' der yine kızgın bir şekilde...
 
Zavallı adam ikinci, üçüncü, dördüncü derken karnı şişene kadar çürük elmaları yer... Hiçbir anlam veremediği bu durumla ilgili süvariye iyiden iyiye diş bilemeye başlar... Ve feryat eder, 'Yav bunu bana niye yapıyorsun?.. Ne yaptım ben sana' diye...
Süvarinin umrunda değildir adamın feryatları... Mızrağının ucuyla dürterek adamı önüne katar ve sert bir biçimde emreder, 'Koş... koş... Çabuk...'
Adam hiç tanımadığı süvarinin korkusundan hem koşar hem de söylenir durur... 'Sen ne zalim biriymişsin... Keyif mi alıyorsun bu bana çektirdiğinden... Eline ne geçiyor?..' diye diye kan ter içinde kalana kadar koşar... Süvari de atını ardından koşturur...
 
Nihayet... Karnı çürük elmalarla dolu adam artık dayanamaz... Gözleri kararır, eli ayağı tutmaz olur, yere çöker, midesi fena halde bulanır ve içinde ne varsa dışarı kusar... Tabi ki siyah zehirli yılanla birlikte...
Yılanın kıvrıldığını görünce dehşete düşer... Şaşkınlığını biraz olsun atlattıktan sonra minnet hissiyle süvarinin ellerine kapanır, teşekkürler eder... Düşmanı sandığı kimse meğer hayatını kurtarmıştır...
*
Hayatımızda sızlandığımız, feryat ettiğimiz birçok üzüntünün arkasında iki dünyaya ait büyük bir hayır olabilir... Kim bilir...